We made it to

Zaterdag kwart over tien vertrekken we vanuit Laura. Na het tanken van diesel en controle van de bandenspanning, trekken we richting Coen over de Development road. Een saaie gravel met veel lange rechte stukken. We stoppen bij diverse roadhouses om ons te orienteren voor de weg terug. Uiteindelijk arriveren we na 305 kilometer bij Archer River Roadhouse Camping, een leuke camping bij de rivier. Hier hebben ze lekkere hamburgers te koop, waaronder de zogenaamde Archer burger met van alles erop. Op deze burger zit onder andere ei, annanas, rode biet, sla, tomaat, ui en een hamburger.

Zondag om tien uur vertrekken we richting Bramwell Station, dit is de laatste stop voor de Old Telegraph track en de Bypass road. Na 197 kilometer komen we aan in Bramwell Station, hier horen we dat er een evenement is op de camping, een liefdadigheidsrit komt op de camping. Na het opzetten van de tenten rijden we een stukje door de Old Telegraph track op, tot Palm Creek om de sfeer te proeven. Deze track is zeer smal en moeilijk en mogen we van de autoverhuur maatschapij niet nemen. We zien al snel waarom, bij het oversteken van Palmer River komen alle drie auto's die proberen over te steken vast te zitten en moeten zichzelf eruit help met behulp van hun lier. s' Avonds schuiven we aan bij het buffet van het gezelschap op de camping, daarna zitten we nog even bij het kampvuur en gaan naar bed.

Maandag bij het ontbijt schuift een Nederlandse vrouw aan ze is al 5 jaar bezig met haar wereldreis per fiets! Ze heet Mirian Wouters www.cyclingdutchgirl.com we voorzien haar van wat proviand, wat fruit, wat rijstwafels en een biertje. Na het tanken bij Brammwell Junction gaan de de zuidelijk Bypass road op, aan het eind ervan slaan we af naar Fruit Bat Falls. Dit een hele bijzondere plek bij een hele brede waterval. Hierin hebben heel lekker kunnen zwemmen, dit is een van de weinig plekken waardat zonder krokodillen kan. Vervolgens gaan we verder via de noordelijke Bypass road, hier steken we aan het aan einde de Jardine River over per veerpond. Het is een veerpond van niets, het is niet brede dan drie lengtes van de veerpond, desondanks kost de oversteek 88 dollar per auto. Na het doen van wat boodschappen in Bamaga in echten Aboriginal communities supermakr komen we aan in Seisa bij de camping.

Dinsdag lekker uitgeslapen en op het gemak ontbeten, om half elf vertrekken we naar "The Tip". Wederom veel gravel route door een werkelijk tropisch regenwoud, met een enkele rivier doorwading. Bij de parkeerplaats aangekomen lopen we via het strand, zoals tropische reclame naar het meeste noordelijke punt van het Australisch vasteland, ook wel "The Tip". We zijn niet de enige, iedereen maakt er foto's en we helpen dan ook bij het maken van wat foto's van andere bezoekers. De wandeling terug voert over rotsen en heeft uitzichten over zowel west- als oostkust. Vervolgens maken we nog een uitstapje naar Sommerset Point, waar Martin per abuis een nogal moeilijk stuk track op rijd. Gelukkig is hij tijdig gekeerd en is zonder schade teruggekeerd. Daarna heel even neuzen op Sommerset Beach om daarna terug richting camping te gaan. Terug op de camping blijkt Edwin's tent platgewaaid, schade een gebroken tent stok, gelukkig hebben we het zelf weer kunnen repareren.

Woensdag nog een dag rustig aan gepland om nog wat van dit stuk schiereiland te verkennen, de dag erna beginnen we onze reis terug zuidwaarts.